Η σύνθεση του Α.Τάσου "17 Νοεμβρίου 1973"Η σύνθεση του καλλιτέχνη Α. Τάσσου "17 Νοεμβρίου 1973" απεικονίζει τα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα της εποχής. Είναι το μεγαλύτερο έργο που έγινε ποτέ από χαράκτη (90 x 528 εκ.) και αποτελείται από τρία τμήματα. Ο καλλιτέχνης συνδύασε την χαρακτική με την γλυπτική και δημιούργησε μια ξυλογραφία τοίχου που η τελική της μορφή απεικονίζεται πάνω στην μελανωμένη επιφάνεια αφού εξ αρχής δεν προοριζόταν για εκτύπωση.Η τεχνική του άσπρου - μαύρου και οι επαναλαμβανόμενες φιγούρες δημιουργούν αρμονίες και αντιθέσεις. Η προέλευση του φωτός προέρχεται από την ίδια εστία και οι φωτεινές φόρμες ενεργούν σαν άξονες στη σύνθεση. Τα στοιχεία και το ύφος του φανερώνουν την επαφή του χαράκτη με την αισθητική της Βυζαντινής τέχνης. Ο Α. Τάσσος ξεκίνησε να δουλεύει την σύνθεση του στις 10 Ιουνίου 1974 και την ολοκλήρωσε τον Σεπτέμβριο του 1975.
To πραγματικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Αλεβίζος και γεννήθηκε το 1914 στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας. Μαθήτευσε ζωγραφική δίπλα στο Γιώργο Κωτσάκη και σε ηλικία 16 ετών έγινε δεκτός στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής στο εργαστήριο του Θωμά Θωμόπουλου και αργότερα του Γιάννη Κεφαλληνού.
Το ταλέντο του στην χαρακτική αναγνωρίστηκε πολύ γρήγορα. Έλαβε το Βραβείο Χαρακτικής στην Πανελλήνια Έκθεση του 1938 και δύο χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το Κρατικό Μετάλλιο Χαρακτικής. Το 1939, με την αποφοίτησή του, άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό Νέα Εστία. Ο Τάσσος έχει ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με άλλους καλλιτέχνες προσέφερε μέσα απ" την τέχνη του στους αγώνες για την απελευθέρωση.
Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και χρώμα στις ξυλογραφίες του.
Το 1948 άρχισε να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων και έκανε την εικονογράφηση πολλών βιβλίων για το Δημοτικό και του Γυμνάσιο. Από το 1955 έως το 1967 σχεδίαζε γραμματόσημα για λογαριασμό των Ελληνικών Ταχυδρομείων και από το 1962 έως τον θάνατό του, σχεδίαζε και τα γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1959 ανέλαβε την διεύθυνση του Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδαξε μέχρι το 1967.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας "Στάθμη", η οποία τον τίμησε με αναδρομική έκθεση των έργων του στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Την ίδια εποχή παρουσίασε έργα του στην Μπιενάλε της Βενετίας (1952) και του Λουγκάνο (1953). Κατά την δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής. Εγκατέλειψε σταδιακά το χρώμα, χάραζε όλο και μεγαλύτερες πλάκες ξύλου και άρχισε να δημιουργεί θεματικές ενότητες σε τρίπτυχα ή τετραπτυχα. Ταυτοχρόνως ασχολήθηκε με την αγιογραφία, ενώ συνέχισε να φιλοτεχνεί βιβλία.
Κατά την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, έζησε αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Μετά την κατάρρευση της Χούντας, εξέθεσε έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη (1975) και λίγο καιρό αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ίδιου ιδρύματος. Το 1977, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης.
Ο Τάσσος Α. συνέχισε να εργάζεται σκληρά μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Πέθανε το Οκτώβριο του 1985 αφήνοντας ημιτελή μία σειρά οκτώ συνθέσεων στο Δημαρχείο του Βόλου.
O A. Tάσσος δουλεύοντας τη σύνθεση "17 Nοεμβρίου 1973"
Φωτογραφία: Σπύρος Kαραχρήστος
To πραγματικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Αλεβίζος και γεννήθηκε το 1914 στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας. Μαθήτευσε ζωγραφική δίπλα στο Γιώργο Κωτσάκη και σε ηλικία 16 ετών έγινε δεκτός στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής στο εργαστήριο του Θωμά Θωμόπουλου και αργότερα του Γιάννη Κεφαλληνού.
Το ταλέντο του στην χαρακτική αναγνωρίστηκε πολύ γρήγορα. Έλαβε το Βραβείο Χαρακτικής στην Πανελλήνια Έκθεση του 1938 και δύο χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το Κρατικό Μετάλλιο Χαρακτικής. Το 1939, με την αποφοίτησή του, άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό Νέα Εστία. Ο Τάσσος έχει ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με άλλους καλλιτέχνες προσέφερε μέσα απ" την τέχνη του στους αγώνες για την απελευθέρωση.
Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και χρώμα στις ξυλογραφίες του.
Το 1948 άρχισε να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων και έκανε την εικονογράφηση πολλών βιβλίων για το Δημοτικό και του Γυμνάσιο. Από το 1955 έως το 1967 σχεδίαζε γραμματόσημα για λογαριασμό των Ελληνικών Ταχυδρομείων και από το 1962 έως τον θάνατό του, σχεδίαζε και τα γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1959 ανέλαβε την διεύθυνση του Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδαξε μέχρι το 1967.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας "Στάθμη", η οποία τον τίμησε με αναδρομική έκθεση των έργων του στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Την ίδια εποχή παρουσίασε έργα του στην Μπιενάλε της Βενετίας (1952) και του Λουγκάνο (1953). Κατά την δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής. Εγκατέλειψε σταδιακά το χρώμα, χάραζε όλο και μεγαλύτερες πλάκες ξύλου και άρχισε να δημιουργεί θεματικές ενότητες σε τρίπτυχα ή τετραπτυχα. Ταυτοχρόνως ασχολήθηκε με την αγιογραφία, ενώ συνέχισε να φιλοτεχνεί βιβλία.
Κατά την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, έζησε αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Μετά την κατάρρευση της Χούντας, εξέθεσε έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη (1975) και λίγο καιρό αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ίδιου ιδρύματος. Το 1977, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης.
Ο Τάσσος Α. συνέχισε να εργάζεται σκληρά μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Πέθανε το Οκτώβριο του 1985 αφήνοντας ημιτελή μία σειρά οκτώ συνθέσεων στο Δημαρχείο του Βόλου.
"17 Νοεμβρίου 1973" ένα έργο του Α. Τάσσου χαραγμένο σε ξύλο
Δημοσίευση σχολίου